“ჩვენს ისტორიაში მიღებული გამოცდილება შესაძლებლობას გვაძლევს ვისაუბროთ სხვა კუთხით იმ ქვეყნებთან შედარებით, რომლებსაც ეს ისტორია არ აქვთ. ძალიან ნათელი გახდა, როგორ განასხვავა მეორე მსოფლიო ომის დასრულებამ ორი განსხვავებული გზა აღმოსავლეთ და დასავლეთ ევროპის ქვეყნებისთვის. მიუხედავად იმისა, რომ ომის დასასრულს მშვიდობა შეიძლება იყოს საბოლოო მიზანი, დასავლეთის ქვეყნები, როგორც წესი, უგულებელყოფენ ჩვენს ისტორიას. ჩვენ ნამდვილად გვქონდა “მშვიდობა”, მაგრამ სანამ ისინი აშენებდნენ თავიანთ ქვეყნებს და თავიანთი ხალხის კეთილდღეობას, ჩვენ ვიტანჯებოდით ოკუპაციით, მასობრივი დეპორტაციით, ყველა სახის რეპრესიებითა და ჩვენი ხალხის მიმართ ჩადენილი სისასტიკით. ზუსტად ამას ვხედავთ დღეს უკრაინაში: ტერიტორიების დათმობა არ ნიშნავს იმას, რომ ადამიანთა ტანჯვა დასრულდება. ამიტომ ჩვენი გამოცდილება აქტუალურია, ამიტომ მნიშვნელოვანია, რომ სხვა ქვეყნებმა მოგვისმინონ.
მეორეც, ჩვენ არ ვართ გულუბრყვილო რუსეთთან მიმართებაში. ჩვენ ვიცით, როგორ მოქმედებენ ისინი და უკვე 30 წელია, ყურადღებით ვუსმენთ, რას ამბობენ. ჩვენ ვერ ვხედავთ, თუ როგორ მოქმედებენ ისინი “დემოკრატიული ლინზებით”, რადგან რუსეთი არ მოქმედებს ისე, როგორც დასავლური დემოკრატიები.
მესამე, საქართველოს, დონბასისა და ყირიმის შემთხვევაში, ჩვენ – და “ჩვენში” ვგულისხმობ ევროკავშირს და დანარჩენ თავისუფალ სამყაროს – ვიმოქმედეთ იმის მიხედვით, რაც ევროკავშირის დიდმა ქვეყნებმა თქვეს: მოდი სამშვიდობო ხელშეკრულება დავდოთ და ეს ყველაფერი დასრულდება. მაგრამ რუსეთს მხოლოდ სისუსტე და სიძლიერე ესმის, სამშვიდობო ხელშეკრულება კი მათთვის სისუსტის გამოვლენას ნიშნავს: დათმე ტერიტორიები და არაფერი მოუვა რუსეთს და რუსებს. ამიტომ ყოველი შემდეგი ნაბიჯი უფრო გაბედული იქნება რუსეთის მხრიდან.
რასაც ჩვენ ყოველთვის ვამბობდით, არის ის, რომ ამ ომის შეჩერების ერთადერთი გზა აგრესიის უკან დახევაა. რუსეთი თავის საზღვრებში უნდა დაბრუნდეს. მან უნდა გადასცეს მესიჯი წესებზე დაფუძნებული წესრიგის გულისთვის, წინააღმდეგ შემთხვევაში, თუ აგრესია სადღაც წარმატებული იქნება, ეს მოემსახურება მიწვევას, რომ ის სხვაგანაც გამოიყენოს. ამიტომაც ვერავინ იგრძნობს თავს უსაფრთხოდ, თუ ეს ასე იქნება. ამიტომ ჩვენ უნდა გავაგრძელოთ ეს თემა, დავეხმაროთ უკრაინას თავდაცვაში და განვაგრძოთ სამხედრო დანაშაულებისა და აგრესიის დანაშაულების სამართლებრივი დევნა, რათა არ გამოვიდეს დასკვნა, რომ ომის დასრულების შემდეგ შეიძლება მეტი ტერიტორიის მოპოვება”
განაცხადა, ესტონეთის პრემიერმინისტრმა კაია კალასმა.
