საერთაშორისო პოლიტიკის და უსაფრთხოების ექსპერტი რუსლან შავაძე, ხერსონში არსებულ ვითარებაზე საუბრობს და აცხადებს, რომ რუსეთის მიერ ხერსონიდან რეგულალური ჯარების გაყვანა იყო ცრუ მანევრი, სინამდვილეში კი ოკუპანტებს შეჰყავთ დამატებითი ძალები ხერსონში მობულიზებული ნაწილების სახით, ხოლო რეგულალური ნაწილები გადაისროლა ბახმუტის მიმართულებაზე რათა მასირებული რაკეტებით გამოწვეული წარმატების იმიტაცია სახმელეთო ოპერაციებშიც მოეხდინა.
”როგორ არ მუშაობს ს.სუროვიკინის კონტრქატიკა, რომელთანაც უკრაინის გენშტაბმა უკვე მოახერხა ადაპიტირება?
უკრაინაში სუროვიკინის ოპერატიულ სარდლად დანიშნვა პუტინის მორიგი მცდელობაა დაიბრუნოს სტრატეგიულ, ტაქტიკურ და ოპერატიულ დონეზე ინიციატივა, რომელიც ბოლო თვეების განმვალობაში უკრაინის არმიამ ეფექტური კარგად კომბინირებული სახმელეთო ოპერციებით(ხარკოვის ოლქის და დონეცკის ოლქის ჩრდილოეთ ნაწილის გათავისუფლება) ხელთ იგდო. რუსეთის საჰაერო კოსმოსური ძალების ყოფილი სარდლის სერგეი სოროვიკინის სამხედრო მანევრების მთავარ მიზანს წარმოადგენდა:
1) უკრაინის საჰაერო სივრცეში უპირსატესობის მოპოვებას, რათა საარმიო და საფრონტო ავიაციის გამოყენებით სახმელეთო ოპერაციებში სავალალო მდგომარეობა გამოესწორებინა, ამისათვის მან გამოიყენა მასირებული სარაკეტო დაბომბვები( Kh-101/102 Kh55/555 Calibr-ის ფრთოსანი რაკეტებით როგორც შავ ზღვაში დისლოცირებული ფლოტიდან და ასევე Tu-95-ის Tu-22-ის Tu-160-ის სტრატეგიული ბომბდამშენებიდან) უკრაინის ქალაქების მიმართულებით, ენერგო ინფრასტრუქტურის და უკრაინის საჰაერო თავდაცვის სისტემების ჩასახშობად, ამასთანავე რუსეთის გენშატაბი შეეცადა ირანული დრონების Shahed-136/131 Mohajir-6-ს გამოყენებით კომბინირებულად მოხედინა უკრაინის საჰაერო თავდაცვაში ნაპრალების მოძიება, სწორედ ამისთვის იყენებდენ ერთ კონკრეტულ მიმართულებაზე რამდენიმე ირანულ დრონს, რომელთაც უნდა მოხედიანთ უკრაინის საჰაერო თავდაცვის ძალების ყურადღების გადატანა ხოლო ამ კონკრეტულ მიმართულებაზე რუსული სარაკეტო დაბომვების ეფექტიანობა უნდა გაზრდილიყო…
2) მეორე ეტაპი უნდა ყოფილიყო საჰაერო უპირატესობის მოპოვების შემდგომ სახმელეთო ოპერაციებში მისი გამოყენება და დონეცკის ოლქის ფრონტზე ბახმუტი-ავდეევკას მიმართულებაზე ტერიტორიების დაკავებას, რათა მოექცია ერთიან კოორდინაციაში საჰაერო დაბომბვების ეფექტი სახმელეთო ოპერაციებშიც, რომლის მეშვეობითაც უკრაინის არმიის კონტრშეტევების შემცირება უნდა მოჰყოლოდა, ამისათვის მან დაიწყო ხერსონის მიმართულებაზე ავანტიურა, თითქოს ისინი ტოვებდნენ ხერსონს, სინამდვილეში კი 76-ე საჰაერო სადესანტო დივიზიის ნაწილების გადასროლა დაიწყო ბახმუტის მიმართულებაზე, ხოლო მობილიზებულთა დიდი რაოდენობა გადაისროლა ხერსონის ოლქში(დნეპრის მარჯვენა სანაპიროზე)…
3) სადაზვერვო ინფორმაციის დეფიციტის შევსება ირანული კამიკაძე დრონების მეშვეობით, რადგან უკრაინა მოკავშირეების დახმარებით ფლობს სრულ სადაზვერვო ინფორმაციას სატელიტური თანამგზავრების ასევე მტრის ზურგში მოქმედი მობილური დივერსანტთა ჯგუფების მეშვეობით…
არაერთხელ ავღნიშნე რომ რუსეთის მიერ ხერსონიდან რეგულალური ჯარების გაყვანა იყო ცრუ მანევრი, სინამდვილეში კი ოკუპანტებს შეჰყავთ დამატებითი ძალები ხერსონში მობულიზებული ნაწილების სახით, ხოლო რეგულალური ნაწილები გადაისროლა ბახმუტის მიმართულებაზე რათა მასირებული რაკეტებით გამოწვეული წარმატების იმიტაცია სახმელეთო ოპერაციებშიც მოეხდინა მისი ასახვა, თუმცა ეს მანევრი კარგად გაშიფრა უკრაინის გენშტაბმა და ბახმუტის მიმართულებაზე დამატებითი ძალები გადაისროლა სამხედრო ნაწილები, ბოლო დღეების განმავლობაში უკრაინის არმიის კონტრშეტევებით ბახმუტის შემოგარენი გაწმინდეს რუსი დაქირავებული კრიმინალებისაგან(ვაგნერელებისაგან).
ხერსონის ოლქში დადგმული შოუ რომ თითქოს ხერსონის(დნეპრის მარჯვენა სანაპიროს) ჩასაბარებლად ემზადება რუსეთი კეთილი ნების ჟესტის ფარგლებში არის ახალი კონტრსტრატეგიის ნაწილი , ამ გეგმასთან ადაპტირებისათვის უკრაინის გენშტაბს გარკვეული დრო დასჭირდა, მიუხედავად იმისა რომ უკრაინის არმიის დანაყოფებს რომლებიც ხერსონის ფრონტზე არიან მობილიზებულნი შეეძლოთ და შეუძლიათ დნპერის მარჯვენა სანაპიროს გასაფუთავება, უკრაინის გენშტაბმა ელვისებური კონტრშეტევები შეაჩერა(ნოვა კახოვკის დამბის შესაძლო აფეთქების გამო), მეთოდურად დაიწყო ტაქტიკური გადაჯგუფება და დაელოდა რუსეთის გენშტაბის მანევრებს, შესაძლოა ითქვას გენერალ ზალუჟნის ნაბიჯები სრულიად ადეკვატურია სამხედრო სტრატეგიული თვალსაზრისით, უკრაინის გენშტაბი არ აჰყვა მანევრებში რუსეთის საოკუპაციო ძალებს და თავისი ოპერატიულ-ტაქტიკური გეგმების კორექტირება მოახდინა, ისე რომ ფაქტობრივად ამ დრომდე ინარჩუნებს ოპერატიულ ინიციტაივას ლუჰანსკის ფრონტის მიმართულებაზ(სვატოვო-კრემინას მონაკვეთზე) დონეცკის ფრონტის რთულ მონაკვეთზე დამტებითი ძალები გადაისროლა და ბახმუტი-ავდეევკას მიმართულება გაამაგრა, ხოლო ხერსონის მიმართულებაზე გავრცელბული ინფორმაციით დიდ ძალებს კონცენტრაცია დაიწყო(ემზადება გადამწყვეტი დარტყმისათვის), ზაპორჟიის მიმართულებაზე კარგად ნაცნობი ოპერატიული პაუზაა, რომელიც ბევრ რამეზე მეტყველებს(თუმცა ამ ეტაპისათვის დეტალებზე საუბარი არ იქნებოდა მართებული)
სოროვიკინის ჩანაფიქრი იყო ის რომ უკრაინის არმიას საპასუხოდ თავისივე ტაქტიკას დაუპირისპირებდა და ხერსონში უკრანის არმიას შებოჭავდა(რასაც ამ ხნის გამნავლობაში უკრანის გენშტაბი იყენებდა, ხერსონში ბოჭავდა საოკუპაციო არმიას და ეტაპობრივად ფიტავდა მათ, რისი ლოგიკური შედეგიც იყო ხარკოვისა და დონეცკის ოლქის ჩრიდლოეთ ნაწილის გათავისუფლება) და ბახმუტში რეგულარული ნაწილებით მოახერხებდა სახმელეთო ოპერაციებში წარმატების მიღწევას, რომელზეც უკრაინის არმიის მანევრი დაგვიანებული იქნებოდა, თუმცა უკრაინის გენშტაბმა ეს კარგად გაშიფრა, შეაჩერა შეტევა ხერსონის მიმართულებაზე და ბახმუტის მიმართულებაზე დამატებითი ოპერატიული რეზერვები გადაისროლა, ყველა ეს ჩამოთვლილი გარემობა და ფაქტორი(ბუნებრივია არასრული) მეტყველებს იმაზე რომ სუროვიკინმა სცადა კონტრტაქტიკით ზოგადი საომარი სურათის ცვლილება რუსეთის სასარგებლოდ თუმცა ეს არ გამოუვიდა რადგან:
1) რუსეთს საოკუპაციო არმია განიცდის ელიტური სამხედრო დანაყოფების დეფიციტს, დღეს უკრაინაში რუსეთის არმიის მთავარი დასყრდენი არის ეგრეთწოდებული „ვაგნერელები“ და „კადიროველები“, გამომდინარე აქედან მათი მანევრები არის შეზრუდული, საბრძოლო მოქმედებების დინამიკამ აჩვენა რომ ოკუპანტებს ესაჭიროებათ დიდი ძალისხმევა და ცოცხალი ძალის მობილიზება ფრონტის რომელიმე მიმართულებაზე, რომ მიაღწიონ გარკვეულ წარმატებას, იმის ფონზე როცა მათი სამხედრო ლოჯისტიკურუ მომარაგების გზები თითქმის ინტენსიურ რეჟიმში იმყოფება უკრაინის არმიის საცეცხლე დაფარვის ზონაში(HIMARS/M270/MARS II-ების ზალპური ცეცხლის რეაქტიული სისტემების GMLRS-ის სხვადასხვა მოდიფიკაციის GPS-ით მართვადი რექატიული ჭურვების გამოყენებით), უკუპანტებს არ შეუძლიათ ბრძოლის ველზე უკრაინის არმიას
შესთავაზონ კარგად დაგეგმილი სამხედრო მანევრები, შესაბამისად მათი მოქმედების დინამიკაც რჩება სწორხაზოვანი და მოუქნელი და ხისტი როგორც ეს სოროვიკინის დანიშვნამდე იყო…
2) რუსეთის არმიის მართვის ვერტიკალი არის სავალალო მდგომარეობაში, პუტინმა 24 თებერვლიდან(უკრაინაში შეჭრის დროს) ხუთი გენერლიდან ოთხი გაათავისუფლა, დეფიციტს განიცდის საშუალო და მაღალი რგოლის ოფიცერთა რიგებში, რომლებსაც უნდა უზრუნველყოთ მობილიზებულთა წვრთნისა და აღჭურვის პროგრამა, რომელიც სრული კრახით მიმდინარეობს(რომელსაც ნაწილობრივ რუსი პროპაგანდისტებიც აღიარებენ), უკრაინის არმიის შესაძლოა ითქვას გამოკვეთილი უპირატესობა არის ის რომ უკრაინის გენშტაბის გადაწყვეტილებები არის გაცილებით მოქნილი, კარგად მანევრირებადი, დროულად ახდენენ ადაპტირებას ბრძოლის ველზე შექმნილ ოპერატიულ ვითარებასთან და გამომდინარე აქედან იგეგმება შემდეგი საომარი სვლებიც, ეს კარგად ჯდება მანევრული ომის სტრატეგიასთან, რომლის ერთ-ერთი მახასიათებელიც არის ის რომ ბრძოლის ველზე ათეულების და ასეულების დონეზე ხდება შესაბამისი გადაწყვეტილებას მიღება უშუალოდ საომარი მოქმედებების დროს, რაც დიდი უპირატესობაა, რუსულ არმიაში მსგავსი ელემენტები არ შეინიშნება…
3) სუროვიკინის მიერ მასშტაბური სარაკეტო დაბომბვები იყო წარმატების იმიტიაცია და მაშველი რგოლი პუტინისათვის, რომლის მიმართ შიდა წრეებში დაიწყეს ღიად პროტესტის გამოხატვა, რამაც შეარყია მისი ძალაუფლება, იმის ფონზე როცა უკრაინის არმია აგვისტოს ბოლოდან ოქტომბრის ჩათვლით ფრონტის სხვადასხვა მიმართულებაზე კარგად დაგეგმილი კომბინირებული კონტრშეტევებით სრული უპირატესობა მოიპოვა საომარ ველზე. საუკუპაციო ძალების ჯერ კიდევ შეუძლიათ უკრაინის მიმართულებით მინიმუმ
5-6-ი მასირებული სარაკეტო დაბომბვა(რომლის დროს ხდება დაახლოებით 70-80 სხვადასხვა მოდიფიკაციის ფრთოსანი და ბალისტიკური რაკეტების გამოყენება ერთი დღის ინტერვალში), განახორციელონ, თუმცა ამას უკრაინის საჰაერო თავდაცვის ძალები გაცილებით მომზადებულნი დახვდებიან… უკრაინის არმიას აქვს საკმაოდ დიდ რაოდენობის ხელით გადასატანი საზენიტო სისტემები( 9K38 Igla, FIM-92 Stinger, Grom, starstreak, Piorun-ის ტიპის) რომელის მეშვეობით უკრაინელ მეზენიტეებს შეუძლიათ აღკვეთონ რუსული ავიაციის გაბატონება უკრაინის საჰაერო სივრცეში. სორივიკინმა მოახდინა გავლენა ომის ხანგრძლივობაზე თუმცა ომში გარდაუვალი დამარცხები მასშტაბები მნიშვნელოვნად გაზარდა რუსეთის როგორც გეოპოლიტიკური მოთამაშისათვის..
4) უკრაინის გენშტაბი ლიმანის გათავისუფლების შემდგომ ისედაც გეგმავდა ოპერატიული პაუზის აღებას და დაკავებული ტერიტორიების გამაგრებას შესაძლო მოსალოდნელი კონტრშეტევებისაგან, შესაბამისად გადაჭარრბებულია იმის თქმა რომ სუროვიკინის მოქმედებებმა უკრაინის არმიის გეგმები სრულიად შეცვლა ან შებოჭა. უნდა ითქვას რომ ამ მასშტაბურმ სარაკეტო დაბომბვებმა დიდი ზიანი მიაყენა უკრაინის ენერგო ინფრსაქტურას(30-40 პროცენტი ენერგო იმფრასტრუქტურის მნიშვნელონად დაზიანდა) თუმცა რელაურად სახმელეთო ოპერაციებში რუსეთის არმიის რღვევისა და რეგრესის პროცესი უფრო ნათლად წარმოაჩინა, რუსული არმია არ არის მზად ზამთარში საომარი ოპერაციების წარმოებისათგის, განიცდიან სამხედრო ამუნიციის,ეკიპირების დეფიციტს(ამაზე მეტყველებს არაერთი ვიდეო რუსი მობულიზებულების მიერ, რომლებიც საკუთარ მეთაურობას ადანაშაულებს), უკრაინის არმია კი მოკავშირეებისაგნ სრულ აღჭურივლებას მიიღებს მოკავშირეებისაგან(ამერიკისგან გერმანიისაგან, დანიისგან დიდი ბრიტანეთი…), სუროვიკინის ერთ-ერთ შეცდომად ისიც უნდა მივიჩნიოდ რომ მობილიზებულთა აბსოლიტური უმრავლესობა მოუმზადებელია სახმელეთო ოპერაციებში ჩასართავად, რომლებიც რამდენიმე დღიან წვრთნას გადიან და ფორნტის ხაზებზე იგზავნებიან, ხოლო სარაკეტო დაბომბვების ინტენსივობას ვერ შეინარჩუნებდა დიდი ხნის განმავლობაში, რომლის ინტერვალში მობილუბულთა სამხედრო წვრთნა უნდა მომხდარიყო…
5) სუროვიკის მანევრებმა ვერ მოახერხა უკრაინის საჰაერო თავდაცვის სისტემების ჩახშობა (ძირითადად S-300-ის სხვადასხვა მოდიფიკაციისა და Buk-M1-ის საზენიტო სარაკეტო კომპლექსების) უკრაინამ მიიღო გერმანული ახლო და საშუალო მანზილზე მოქმედი IRIS-T-ს საზენიტო სრაკეტო კომპლექსის ერთი ბატარეა,(3 ბატარეას უახლოებს მომავალში მიიღებს) რომლის ეფექტურობა დადასტურებალად 90 პროცენტია(კიევში 10-დან 9 ფრთოსანი რაკეტის განეიტრალება/გადაჭერა მოხერხდა) უკრაინამ ასვე მიიღო ახლო მანძილზე მოქმედი Hawk-ები ესპანეთისაგან და ასევე NASAMS-2-ების საზენიტო სარაკეტო კომპლექსები ორი ბატარეა(მთლიანობასი მიიღებს 10 ბატარეას) ამერიკისაგან რომელიც ძალზედ ეფექტური საჰაერო თავდაცვის სისტემა, რუსული ავიაცია როგორც საფრონტო ასევე საარმიო ავიაცია, ისევე მოწყვლადია როგორც ეს მასშტაბურ სარაკეტო დაბომბვამდე იყო(ამაზე მეტყველებს უკრაინელი მეზენიტეების მიერ ბოლო რამდენიმე დღის განმავლობასი რუსული საარმიო ავიაციის KA-52-ის მრავალფუნქციური შვეულმფრენების განადგურების ფაქტები), სახმელეთო ოპერაციებში წარმატების მიღწევა საჰაერო საცეცხლე მხარდაჭერის გარეშე აუხდენელი ოცნებაა, გამომდინარე აქედან სუროვიკინს ისევე ელოდება გარდაუვალი კრახი, როგორც მის წინამორბედებს და სარაკეტო დაბომბვებით გამოწვეული ეფექტი ომის ეპიზოდად დარჩება…
დიდება თავისუფლებისათვის მებრძოლ გმირებს” – აცხადებს რუსლან შავაძე.
