ჩვენ ახალა ომის ისეთ ეტაპზე ვართ, როდესაც მნიშვნელოვანია როგორც ჩვენი საზოგადოებისთვის, ასევე ჩვენი პარტნიორებისთვის, რომ არ დავკარგოთ იმ გზის [მნიშვნელობის] შეგრძნება, რომელიც გასავლელი გვაქვს. სწორედ გზის. გზის, რომელიც წინაა.
წინა წელთან შედარებით, ბევრ ადგილას ახლა უფრო სიმშვიდეა, თუმცა ეს არ ნიშნავს, რომ ომის იგნონირება შეიძლება, ან ნაკლებად ორიენტირებულნი ვიყოთ სახელმწიფოს დახმარებაზე.
ჩვენ პარტნიორებთან ერთად ბევრის გაკეთება შევძელით ხალხის დასაცავად, უკრაინისა და მთლიანად ევროპის დასაცავად. თუმცა, ეს არ ნიშნავს, რომ ახლა ამ წარმატებით განცხრომის დროა. გზა წინაა, მოძრაობა წინაა. ამისთვის ჩვენ არანაკლები ერთიანობა და კონცენტრირება გვჭირდება.
სისულელეა, პასიურად გვქონდეს იმის იმედი, რომ გამარჯვებას ვინმე სხვა მოგვიტანს, ის ვინც სანგრებშია, ან ის ვინც ახლა იბრძვის. ეს ყველას საერთო დავალებაა. გამარჯვება ყველასთვისაა. იმარჯვებს ის, ვინც ამისთვის იბრძვის და ვინც აწვდის იარაღს. ვინც ამცირებს ტერორისტული სახელმწიფოს შესაძლებლობებს, ვინც ზრდის უკრაინის შესაძლებლობებს. დიდება ყველა ჩვენს ჯარისკაცს, დიდება ჩვენს ძლიერ ხალხს, დიდება უკრაინას
