ხელშეკრულებები არასდროს იძლევა მშვიდობის გარანტიას. საქართველომ ეს 2008-ში ისწავლა; უკრაინამ 2014-ში, ყირიმის ანექსიით და ახლა უკვე რუსეთის 3-წლიანი სრულმასშტაბიანი ომით.
ჩვენ უნდა ვუპასუხოთ შეკითხვას, თუ როგორ შევაჩეროთ დემოკრატიების წინააღმდეგ მიმართული რუსული აგრესიის ისტორიული ციკლი.
სიძლიერე აკავებს აგრესორებს. სისუსტე მათ შინ პატიჟებს.
კიევი ვერ დათანხმდება კიდევ ერთ ბუდაპეშტის მემორანდუმს – მხოლოდ სიტყვები არასდროსაა უსაფრთხოების საკმარისი გარანტია.
ამიტომაც არის ევროკავშირი და მისი წევრი ქვეყნები უკრაინის არმიის უდიდესი მხარდამჭერი და ამიტომ უნდა იყოს უსაფრთხოების ძლიერი გარანტიები უკრაინაში ნებისმიერი სამშვიდობო შეთანხმების ნაწილი.