გიორგი გაბუნია არ თვლის, რომ მისი სკანდალური გადაცემა შეცდომა იყო:
რომ ჩამეთვალა რომ ეს შეცდომა იყო ბოდიშს მოვიხდიდი. მე არ ვაპირებ ბოდიშის მოხდას პუტინის გინების გამო იმ ფორმითაც კი, რა ფორმითაც მე ეს გავაკეთე.
მე მესმის, ეს ძალიან მტკივნეულია. ყველა ამაზე მეუბნებოდა, განსაკუთრებით ბოლო ნაწილი, როდესაც მშობლები და მშობლების საფლავი ვახსენე. მესმის, რომ ძალიან მძიმეა, მაგრამ ამ მომენტში მე მახსენდება ის საფლავები, რომლებიც შეგნებულად რუსმა ჯარისკაცებმა შეურაცხყვეს.
რომლებზეც შეგნებულად მიჰყავდათ ჯარისკაცები, მაგალითად ანწუხელიძე და სადღაც კი არ მოკლეს, საფლავზე დააკლეს.
რომელი უფრო დიდი შეურაცხყოფაა – ის რაც გააკეთეს რუსებმა ქართველების საფლავებზე თუ ის ის რაც გავაკეთე მე, ერთმა ჟურნალისტმა ეთერით.
მე არ ვნანობ იმას, რაც გავაკეთე, თუნდაც და სწორედ იმ შედეგიდან გამომდინარე, რაც ამას მოყვა. რაც დავინახე მე ამის შემდეგ. მე მეკითხებიან რატომ გააკეთე ეს.
მე არ მაქვს ამის რაციონალური ახსნა–განმარტება .ჟურნალისტურ სტანდარტებზე იქ საერთოდ ლაპარაკი არ იყო. ეს საერთოდ ჟურნალისტიკა არ იყო არანაირად. მე ვთვლი, რომ მე ვთქვი მთელი საქართველოს სათქმელი.
ამის თქმა, რაც მე ვთქვი ყველას უნდა კიარა, ყველა ამბობს ამას და რატომღაც ითვლება, რომ ჩვენ შეგვიძლია ასე ქუჩაში ვთქვათ, მაგრამ ტელევიზიით ამის თქმა არ შეიძლება. რატომ არ შეიძლება? იმიტომ რომ მთელი ერი არის დაშინებული. ჩვენ გვეუბნებიან, რომ ჩუმად შეგვიძლია ვთქვათ, რომ პუტინი არის …. აღარ გავიმეორებ, კიბატონო, საფლავებსაც შეგვიძლია სინამდვილეში შევეხოთ, ყველაფერს, ოღონდ პუტინმა არ გაიგოს.
არა, როდესაც ჩვენ ვინმეს ვაგინებთ ვაგინებთ იმისთვის, რომ მან ეს გაიგოს, იცოდეს რა დამოკიდებულება გვაქვს ჩვენ მის მიმართ. მე არ ვაპირებ ბოდიშის მოხდას პუტინის გინებისთვის, არც იმისთვის, რომ ეს გავაკეთე ძალიან მძიმე და ცუდი ფორმით.
დიახ, მე ეს გავაკეთე ძალიან მძიმე და ცუდი ფორმით, იმიტომ რომ არ მინდოდა ეს დარჩენილიყო აქ, ჩვენს სტუდიაში, არამედ მისულიყო ადრესატამდე.
რითი ვყავართ დაჭერილი რუსეთს? –შიშით ჩვენ ვართ მონები. ჩვეულებრივად გამოჩნდა ეს, რომ ერი აღიქვამს თავს პუტინის მონად და სწორედ იმის თქმა მინდა, რომ დაიწყეს ლაპარაკი, გაბუნიამ აგინდა და ომი დაიწყებაო. არ დაიწყება ომი, ისედაც მისი ვართ.