საქართველოს ჩრდილოვანი ბოსი ვაშინგტონში ახალ ლობისტებს ქირაობს– ამ სათაურით აქვეყნებს სტატიას გამოცემა ბლუმბერგი მოსაზრების რუბრიკაში. სტატიის ავტორია ელი ლეიქი, ბლუმბერგის კოლუმნისტრი საერთაშორისო უსაფრთხოებისა და საგარეო პოლიტიკის საკითხებში.
გთავაზობთ სტატიას სრულად:
კონგრესმა ბოლო ათწლეულების განმავლობაში უარი თქვა მის საერთაშორისო პოლიტიკურ ვალდებულებებზე აღმასრულებელი შტოს წინაშე. სენატი პოსტზე პრეზიდენტის და სახელმწიფო დეპარტამენტის მაღალი თანამდებობის პირების კანდიდატურებს ამტკიცებს. პალატა იწყებს უცხოური დახმარების დაფინანსების შესაბამის პროცესს. და რა თქმა უნდა, არსებობს ზედამხედველობის ფუნქცია. თუმცა, ტრამპის ეპოქაში საკანონმდებლო ხელისუფლებას იშვიათად თუ შეუქმნია ორპარტიული ფრონტი ქვეყნის აღმასრულებელი ხელისუფლების მეთაურის შესაკავებლად.
თუმცა, ხანდახან, კონგრესის რამდენიმე მკვეთრმა, დრულმა გააქტიურებულმა მოქმედებებმა შეიძლება უცხოელი ავტორიტარი მოღვაწის ყურადღება მიიპყროს.
როგორც ჩანს, სწორედ ეს მოხდა ბიძინა ივანიშვილის შემთხვევაში, რომელიც საქართველოს ყოფილი პრემიერ მინისტრი, ქვეყნის ყველაზე მდიდარი ადამიანი და ფაქტიურად ქვეყნის ჩრდილოვანი ბოსია. ქვეყნის ავტორიტარიზმის მიმართულებით სვლით შეშფოთებულმა კონგრესმა მის მიერ შერჩეულ პრემიერ მინისტრს წერილების სერია გაუგზავნა, რომლებმაც მას მოქმედებისკენ უბიძგეს. თვის დასაწყისში იურიდიულმა ფირმამ, Hogan Lovells–მა თვეში 75 000 დოლარიანი კონტრაქტი გააფორმა, რათა წარმოადგინოს პარტია “ქართული ოცნების“ ინტერესები, რომელიც ივანიშვილმა 2012 წელს დააფუძნა და რომელიც დღემდე მოქმედებს.
წერილში, რომელიც იუსტიციის სამინისტროში ფირმების უცხოური აგენტების რეგისტრაციის აქტს ახლავს თან, კომპანია კლიენტს დახმარებას პირდება ყველაფერში – იურიდიული ანალიზიდან დაწყებული ვაშინგტონში საჯარო ადვოკატირებით დამთავრებული. თუმცა, უნდა აღინიშნოს, რომ ფირმა წარმოადგენს ივანიშვილის პოლიტიკურ პარტიას და არა მთავრობას, რომელსაც ამჟამად ეს პარტია აკონტროლებს.
“ფირმა ითანამშრომლებს და შეიძლება მიიღოს მითითებები საქართველოს არჩეული თანამდებობის პირებისგან.“– დაწერა 21 იანვარს ივანიშვილის მიმართ გაგზავნილ წერილში ყოფილა რესპუბლიკელმა სენატორმა ნორმ კოლემანმა, “თუმცა ის იმოქმედებს მხოლოდ და მხოლოდ თავად პოლიტიკური პარტია “ქართული ოცნების“ ხელმძღვანელობით და კონტროლით“.
ეს რამდენიმე მიზეზის გამო არის მნიშვნელოვანი. პირველ რიგში, ივანიშვილს ეკისრება პასუხისმგებლობა საქართველოს რეგრესზე და რეპრესიებისკენ სვლაზე. საქართველომ ბოლო დროს რამდენიმე პრემიერ მინისტრი გამოიცვალა, რომლებიც ქვეყნის კონტროლის კონსოლიდაციას ეფექტურად ახერხებდნენ, ბოლო დროს კი ივანიშვილის ოპოზიციის დაშინება და დაჭერა დაიწყეს. ბოლო მაგალითი ორშაბათს მოხდა, როცა უზენაესმა სასამართლომ თბილისის ყოფილ მერს, გიგი უგულავას სამწლიანი პატიმრობა მიუსაჯა დანაშაულისთვის, რომლის გამოც ის უკვე იჯდა ციხეში. დაპატიმრებამ გამოიწვია ის, რომ ოპოზიციურმა პარტიებმა უარი თქვეს ივანიშვილის პარტიასთან მოლაპარაკებებზე.
თავად ლობისტურ კონტრაქტს მას შემდეგ მოეწერა ხელი, რაც რესპუბლიკელმა სენატორმა, როჯერ ვიკერმა, აშშ–ს ჰელსინკის კომისიის თავმჯდომარემ და სხვა ბიპარტიულმა ლიდერებმა წერილები გაუგზავნეს საქართველოს პრემიერ მინისტრს და გააპროტესტეს დაპატიმრებები და უზენაესი სასამართლოს დამორჩილება. კონგრესის ბოლო წერილი, რომელშიც ამ საკითხებთან დაკავშირებული შეშფოთება იყო გამოთქმული, გასული თვის ბოლოს სენატის საგარეო საქმეთა კომიტეტის რესპუბლიკელმა თავმჯდომარემ და წამყვანმა დემოკრატმა წევრმა გაგზავნეს.
კოლმანს რთული ამოცანა აქვს შესასრულებელი. ისეთი ავტორიტარული მოკავშირეების შემთხვევაში, როგორიც არის მაგალითად საუდის არაბეთი, შეგიძლია ამტკიცო, რომ ამერიკამ თვალი უნდა დახუჭოს სტრატეგიული მიზნების გამო. თუმცა, საქართველომ ბოლო 15 წლის განმავლობაში აშშ–სთან და მჭიდრო ურთიერთობის დამყარება მხოლოდ კანონის ერთგულებისა და კონკურენტული არჩევნების ერთგულებით შეძლო. კოლმანის ახალი კლიენტი, სამწუხაროდ ამ საკითხის მეორე მხარეს დგას და ამ ფაქტს ვერანაირი მცდელობა ვერ უშველის.
